Sztuka kochania

Malarstwo Rafała Labijaka wyśpiewane w poezji Dominika Górnego w Galerii Sztuki Współczesnej Akademii Lubrańskiego odsłania w twórczości Labijaka wymiar metafizyczny. Artysta opiera się na swoich subiektywnych doświadczeniach religijnych i wiedzy o badaniach z zakresu neuroestetyki i mechaniki kwantowej — w odniesieniu do percepcji wzrokowej. Interesuje się kwantową teorią świadomości Rogera Penrose’a i wie, że patrzenie na obrazy wciąż jest czynnością skomplikowaną i niewyjaśnioną. Teza o synestetycznym oddziaływaniu bodźców wzrokowych również na inne zmysły, choć to oddziaływanie zostało opisane przez kognitywistów i neuroestetyków (np. wpływ kolorów na odczucia termiczne i aktywację układów współczulnego i przywspółczulnego), jeszcze nie jest definitywnie zweryfikowana na polu mechaniki kwantowej, ale inspiruje Labijaka i innych artystów, bo zgadza się z logiką wiary i wyobraźni. Malarstwo Rafała Labijaka oscyluje wokół tematów związanych z komunikacją w ponowoczesnym świecie, poprzemysłowymi pejzażami, mediatyzowaniem rzeczywistości wirtualnej.
Jego uwaga skupia się także na społecznych relacjach w epoce smartfonowej rewolucji.
Wystawa składa się z zestawu kilkunastu obrazów oraz szkiców. Dopełnia ją poezja Dominika Górnego, którego trzy wiersze zostaną przedstawione w postaci.
 
 
Rafał Labijak – absolwent malarstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu im. Magdaleny Abakanowicz oraz ukończył studia na Politechnice Poznańskiej. Zdobywał doświadczenie także jako wolny słuchacz w VIII Pracowni prof. Józefa Walczaka w poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych.
 
Dominik GÓRNY – człowiek mediów, konferansjer i prezenter, dziennikarz, poeta i kompozytor. Pomysłodawca i inicjator Światowego Projektu „Poezja dla Kultury Godności”. Wydał 12 tomów poezji, m.in. Poemat o moim Chopinie, Kwadrans dłuższy od piętnastu minut, ilustrowany reprodukcjami dzieł Wojciecha Siudmaka; Poemat na Księżyc i Podkowę z grafikami Ryszarda Kajii wielu innych.

Wystawa dofinansowana ze środków Fundacji Enea.